Op zondag 11 februari vloog Ria van der Linde, samen met haar dochter Mirlande en vriendin Marije Prudon (zij steunt de EMAC-school in Haïti) vanaf Parijs Orly naar Haïti. Voor de komende dagen was een heel programma opgesteld.
Maandag 12 februari ging de reis meteen naar ons project in Petit Gôave. Daar zag alles er nog netjes uit. De kinderen kwamen meteen aangerend en waren blij om de dames te zien. Met pasteur Jacques en conciërge Junior alles besproken voor de komende dagen. De grond voor het tuinproject moet worden schoongemaakt, van afval zou compost gemaakt kunnen worden. Eén van de vrouwen had al een moestuintje aangelegd. Er moet worden uitgezocht welke zaden er nodig zijn. Woensdag komen Ria en de andere dames terug om te helpen met de schoonmaak. Dan gaat ook het brei- en haakproject van start. In de ruimte van de school hebben ze de dozen uitgepakt, die daar al stonden en is er kleding uitgedeeld aan de bewoners van Petit Gôave.
Dinsdag 13 februari brachten we eerst een bezoek aan het Codrington College, de school, die we na de aardbeving in 2010 jarenlang gesteund hebben. Er is nu een andere directeur. Onderweg kochten we de verzorgingspakketjes, die we ’s avonds in de Rabobanktasjes hebben gedaan. Die worden morgen uitgedeeld in La Vallée. Marije Prudon ging aan het eind van de middag naar haar school in Cité Soleil. Vanwege het Carnaval zijn de scholen komende week dicht, dus kan ze helaas niet zoveel doen op haar school.
Woensdag 14 februari namen we de koffers mee, want we gingen naar een ander Guesthouse, dichter bij ons project. Op de weg erheen was het heel druk, vanwege de Carnavalsfeesten van de dag ervoor. Na de lunch bekeken we de voorstellen voor de tuin-aanleg. De bedoeling is, dat de bewoners zelf gaan voorzien in hun eigen onderhoud, door groente en fruit te kweken en dat te verkopen. Jacques heeft samen met een neef, Marco, een plan en een offerte gemaakt voor het aanleggen van de tuinen. Neef Marco zal het project begeleiden en les geven over de tuinbouw-producten. Dat zijn sla, tomaten, wortelen, rode bieten en aardappelen. Als we een echte officiële school willen, moet die geregistreerd worden. We kunnen ook van start gaan met het geven van workshops bijvoorbeeld. Dan is registratie niet nodig. De verzorgingspakketjes zijn per huisje uitgedeeld, daar was iedereen erg blij mee! De kinderen kregen springtouwen en gingen daar meteen mee spelen. Leuk om te zien. Daarna zijn we nog met Jacques meegegaan naar zijn huis, daarna naar het Guesthouse van zijn moeder.
Donderdag 15 februari brachten we een bezoek aan de Plastic Bank, een project, dat in 2014 in Haïti gestart is. Mensen verzamelen plastic afval op straat en krijgen daar een vergoeding voor. Het afval wordt op kleur gesorteerd en gerecycled. In Haïti maken ze er plastic zakken van die op de markt gebruikt worden. In Cité Soleil zagen we een verzamelpunt in werking. Het meeste plastic dat verwerkt is, gaat naar Amerika. De mensen die plastic inleveren, kunnen een stempelkaart krijgen. Dan kunnen ze sparen voor het opladen van hun telefoon, water, houtskool, of een stelletje om op te koken. Een mooi systeem, ze leveren elektriciteit, zodat de mensen en studenten in de avonduren nog kunnen werken.
De regering wil niet samenwerken met de Plastic Bank, zij hebben een eigen stortplaats in Carrefour waar je om komt van de stank. Als je daar langsrijdt, wat wij iedere dag doen als we naar ons project gaan, moeten de ramen van de auto dicht voor de stank en de rook die ervan af komt. Erg ongezond! De rest van de middag viel een beetje in het water, omdat de chauffeur andere plannen had, jammer, want we willen graag bepalen, wie er als eerste in aanmerking komen voor een huisje in het nieuwe project in La Vallée.
Vrijdag 16 februari bezochten we de firma Maxima in verband met de nieuwe huisjes. De afspraak is dat wij drie huisjes kopen en drie huisjes gratis krijgen. De levering kunnen wij zelf invullen. Het vervoer moet wel betaald worden. De cementen voet, waar de huisjes op staan, moet ook door de stichting betaald worden en na een jaar het schilderwerk. De huisjes worden nu van magnesiumplaten gemaakt, het voordeel is dat het materiaal harder is waardoor er minder snel beestjes in komen. Het is ook beter tegen vocht bestand en ook is het makkelijker te schilderen, want het is wat gladder. We moeten wel zorgen voor goede foto’ s en informatie van de families die er in gaan wonen. Als de mensen hun woning betrekken, moeten we opnieuw een foto maken van de nieuwe situatie.
Er is besloten om met een bonus systeem te gaan werken bij onze projecten. De bewoners kunnen dan door het schoonhouden van het project, huis, het onderhouden van hun tuintje een bonus verdienen. Het systeem moeten wij alleen nog in orde maken. Het vergt tijd en energie om zoiets op te zetten. Dan moet het ook worden uitgelegd aan de bewoners.
Zaterdag 17 februari haalden we eerst een echtpaar op dat naar de luchthaven moest, helaas duurde dat allemaal erg lang en kwam ons programma in het gedrang. Uiteindelijk kwamen we toch bij het project van Johan Smoorenburg terecht, waar ook het financieel adoptiedochtertje van een oud-bestuurslid woont. Helaas kwamen we aan de rest van het programma niet meer toe.
Zondag 18 februari bezochten we het project van Jacques, in Lafond, in de bergen. Over een slechte weg, maar met een prachtig uitzicht af en toe, bereikten we een dorpje met een mooie kerk, een school en een cafetaria in aanbouw. We woonden de dienst bij, die door Jacques werd geleid. Daarna liet hij ons het dorp zien, veel huizen staan leeg.
Maandag 19 februari bezochten we de school op de berg en deelden daar de Rabobank-tasjes uit met de schoolspullen. Een paar kinderen kregen een knijpkat, omdat er net te weinig tasjes waren. Alle kinderen waren heel blij met hun mooie spullen.
Daarna zijn we naar Petit Gôave gereden, om daar te starten met het schoonmaken van de grond, nadat we tuinmateriaal hadden gekocht . Jacques heeft aan de mensen uitgelegd wat de bedoeling is met de tuin, de school, het breiproject en iedereen was blij. Ze hebben hier echt honger. Het wordt tijd dat wij samen met hen de tuin klaar krijgen, zodat zij in ieder geval groente en fruit uit eigen tuin hebben en dus wat te eten.
Dinsdag 20 februari gingen we de dames leren breien. Ze wilden allemaal een muts of een tasje breien, iedereen denkt: dat doen we even, maar zo werkt het niet. Zij begrepen niet dat er tijd voor nodig is om eerst het breien onder de knie te krijgen. Het was een geweldige ervaring voor ons maar ook voor hen. Er kwamen nieuwe vrouwen bij die niet in ons dorpje woonden. Maar hoe meer zielen hoe meer vreugd! Het samen breien gaf ook veel saamhorigheid, ze gingen elkaar helpen maar wilden ook wel allemaal graag naast de juf zitten.
Na een bezoek aan de bank zijn we naar het project van Junior gegaan om foto’s te nemen van de drie gezinnen die het hardst een nieuw huisje nodig hebben. Van een gezin konden wij alles doen, de namen van de ouders en de kinderen. Bij het tweede gezin waren de kinderen naar school. Het derde gezin was er helemaal niet, dus daar moeten we nog een keer voor terug.
Woensdag 21 februari bezochten we de EMAC-school, die gesteund wordt door Marije Prudon. Zij was net met een les bezig. Daarna bezochten we de klaslokalen, waar het heel vol was met kinderen. Daarna hebben we nog wat andere zaken afgehandeld en de moeder van een adoptiekind opgespoord.
Donderdag 22 februari gingen we weer naar de Plastic Bank, nu met Rose-Marie erbij van het Guesthouse. Daarna ging Mirlande met haar mee naar het weeshuis van hun stichting.
Ria ging lunchen met Els Vervloet van Maxima en sprak met haar over de voorwaarden van de huisjes, die Maxima gaat schenken via hun Groundfunding systeem. Els adviseerde ook om het project waar we nu mee bezig zijn optimaal in orde te maken. Uitbreiding in het gebied van VIALET is belangrijk. Zorgen dat alle bewoners er beter van kunnen worden. Hun kinderen naar school en goede voeding. Het is zo belangrijk om de laagste laag van de bevolking te helpen om het iets beter te krijgen. Weg uit die krotjes van huisjes. Kinderen garanderen dat zij naar school kunnen, door een financieel adoptie plan voor deze kinderen op te zetten. Groentetuintjes aanleggen, zodat er in ieder geval vitamines voor de kinderen zijn. Ze vond ons breiproject geweldig, dit moeten wij doorzetten, het kan op den duur inkomsten opleveren voor sommige mensen. Els adviseerde nog eens met klem om ons project uit te breiden en daar zoveel mogelijk bewoners te helpen aan een nieuwe woning. En een gaarkeuken te bouwen en de tuinbouw school in werking te zetten. Deze ontwikkelingen hebben de mensen beneden hard nodig. Zonder onze hulp kunnen ze het niet. Zij wil ons verder hierin steunen en dat is een heel prettig idee! Samen sterk!
Vrijdag 23 februari gaan we alles netjes afsluiten, morgen alweer de laatste dag! Met pasteur Jacques besproken wat de kosten zijn van zijn werkzaamheden voor ons en wat dat in de toekomst gaat kosten. Daarna de laatste foto’s gemaakt van de bewoners van ons nieuwe project en toen door naar Petit Gôave. Daar was het een drukte van de bewoners en de kinderen. Sommige waren aan het breien, helemaal geweldig, een ander kwam even om het opnieuw op te zetten. Een van de kinderen had alle steken eraf. Echt lachen, jammer dat we niet
meer tijd hadden om nog even wat met ze te doen. Er is een tijd van komen en een tijd van gaan. We hebben nog alle wol verdeeld zodat ze kunnen blijven oefenen, een van de vrouwen dacht dat ze even een muts kon breien. Daar is nog wel even een oefening van een week voor nodig.
Zaterdag 24 februari hadden we geen verplichtingen meer. Alvast de koffers ingepakt, waarna we het museum gingen bezoeken. Op de Champs de Mars kochten we nog het een en ander voor thuis. Aan het eind van de middag hadden we een afspraak met Rob en Saskia Padberg, waar we heerlijk hebben gegeten.
Daarna hebben we nog gesproken over onze projecten. Rob vindt het heel belangrijk dat we de armste van de armste helpen aan een woning, zodat zij daardoor meer waardigheid krijgen. Ook zorgen dat ze zelfredzaam worden, dat is zeer belangrijk. Dat sluit mooi aan bij de doelstelling van onze stichting, wij gaan daar ook voor. Wel apart dat Els Vervloet van de firma Maxima daar ook al over sprak naar mij. Rob vertelde ook over de huisjes van bananenbladeren waar ze dan leem op smeren. De materialen hebben ze allemaal zelf, alleen de leem wordt bij hevige regenval wel nat. De huisjes gaan bol staan en later ook scheuren. Maar het is wel mooi dat het helemaal uit de natuur komt en dat zij alles zelf kunnen. Het is een gezellige avond zo met elkaar om onze reis af te sluiten.
Zondag 25 februari vlogen we weer vanaf Port-au-Prince, eerst naar Santo Domingo. Vervolgens door naar Orly.
We gingen de lucht in om Haïti te verlaten, gevoel van heimwee kwam een beetje boven, wat hebben we toch fijn gewerkt met al die lieve mensen in onze projecten. Wilde Ganzen zegt altijd: een klein project, maakt een groot verschil. Met die steun en de fijne mensen om mij heen hier en in Haïti gaan we nog even door. Het was een mooie reis, een geweldig verblijf, met dank aan ons team!